Omdat zijn gezondheid het niet langer toelaat, heeft onze bisschop zijn ambt als bisschop van Roermond noodgedwongen moeten neerleggen. Hij was ruim 4 en een half jaar bisschop van Roermond.

Natuurlijk is dat menselijkerwijs gesproken maar kort. Hij was pas een paar jaar bisschop toen de vreselijke ziekte zich openbaarde. Vanaf toen is hij gewoon doorgegaan zo goed en kwaad als dat nog mogelijk was. Gelukkig wordt het goede niet afgemeten naar de tijdsduur.

Tijdens zijn periode als bisschop heeft hij in onze parochiefederatie alle kerken bezocht. Onlangs was hij nog in Puth bij de zondagsmis. Toen hij nog niet ziek was, heeft hij de zondagsmissen gevierd in Doenrade en Oirsbeek. Meerdere malen was hij in onze dekenale kerk.

Wij danken hem voor alle herderlijke zorg! Hij zal als bisschop in onze herinnering blijven als een bisschop die kon luisteren, die geïnteresseerd was in mensen en die zichtbaar was in de parochies van het bisdom door de vele bezoeken. Hij vond het belangrijk om de band met priesters te onderhouden en nodigde hen jaarlijks allemaal uit om enkele dagen samen met hem door te brengen voor gebed, studie en ontmoeting. Zijn inspirerende preken waren uit het leven gegrepen en getuigden van een diep geloof. Zijn humor brak muren af en gaf toekomst.

Op een bewonderenswaardige manier droeg hij zijn lijden. Door gewoon door te gaan als bisschop gaf hij ook een kostbaar getuigenis. Met uitspraken als “Zoveel mensen worden ziek, waarom zou mij dat niet overkomen?” toonde hij zijn menselijke nabijheid aan zovelen die ziek zijn en liet hij ons zien dat het leven niet altijd vlekkeloos is, zoals deze tijd ons soms wil doen geloven.

De kerntaak van een bisschop is toch dat hij een herder is in geloof. “Mij geschiedde naar uw woord” wees hem de richting bij de aanvaarding van zijn ambt als bisschop en bij de aanvaarding van zijn ziekte. De gelovige houding die hieruit spreekt, blijft ons tot voorbeeld.

Wij wensen hem nu rust toe, verlost van zijn bisschoppelijke taak, met goede verzorging van liefdevolle mensen om zich heen. Wij blijven in gebed met hem verbonden. En we bidden voor hem tot de engelen. De engelen die hij verzamelde, zijn nog steeds uitdrukking van zijn en ons geloof. Mogen zij hem bijstaan, genezen als God het wil, de weg wijzen, en als de tijd gekomen is, hem de weg wijzen naar het paradijs.

Wij allen zijn voorbijgangers op deze aarde. Ons vaderland is in de hemel.