Onze parochiekerk heeft een rijke historie. Oorspronkelijk was onze kerk een kleine Romaanse dorpskerk. Het oudste gedeelte van de kerk, het middenschip, en het benedenstuk van de toren stammen uit de 11e en 12e eeuw.
Aan het gebruik van de stenen is nog te zien dat de toren twee maal is verhoogd en wel in 1829 en in 1916. In de loop van de geschiedenis is de kerk vele malen verbouwd en uitgebreid.
In 1899 is het gehele bakstenen gedeelte aangebouwd. De laatste vrijwel totale restauratie en herinrichting hebben plaats gevonden tussen 1973 en 1976. Bij die gelegenheid is boven de zij-ingang een beeldhouwwerk van de in 2000 overleden Gène Eggen geplaatst. Het kunstwerk stelt de patroon van onze kerk voor, de H. Dionysius, in de 3e eeuw eerste bisschop van Parijs. Van deze heilige en martelaar staat in de kerk een laat middeleeuws boeren beeldje.
Ook van de tweede patroon St. Gertrudis zijn diverse afbeeldingen in de kerk, waarvan een 16e eeuws volkskunstbeeld het belangrijkste is. Sint Gertrudis leefde in de 7e eeuw en was abdis in Nijvel (B).
Voor de triptiek op het priesterkoor staat de doopvont. Deze hardstenen bak is Maaslandse kunst van c.a. 1000 na Chr. In de periode dat dit bekken dienst heeft gedaan als veldbak is één kant verloren gegaan.
Het drieluik achter de doopvont is in 1953 vervaardigd door Jac Vonck. Afgebeeld staat de verrezen Christus, omgeven door bijbelse figuren en onze parochieheiligen.
Van de hand van Gène Eggen staan in de zijgang twee sobere beelden van Sint Gerardus en van de heilige
Antonius van Padua. Het tabernakel, voorstellende de ark van het verbond is eveneens door Gène Eggen vervaardigd.