Na cluster- en federatievorming zien we parochies in Limburg nu de volgende stap zetten: de fusie van parochies.

Recentelijk zijn parochies gefuseerd in Elsoo, Maasbracht, Susteren en Kerkrade. In feite komt dit neer op reorganisatie. Er zijn minder parochies nodig in Limburg. We zien dit ook aan de hand van de cijfers.

In Kerkrade bijvoorbeeld waren tot voor kort acht parochies. Dit gaat nu in de reorganisatie terug naar één parochie.

Louter statistisch gezien zou men kunnen opperen om toe te werken naar het sluiten van alle kerken in 2028 omdat er dan niemand meer naar de kerk gaat. De lijn die we zien in de terugloop van de kerkgangers zien we ook als het gaat om kinderdoopsels, eerste heilige communie, heilig vormsel, huwelijken en uitvaarten.

Het fuseren van parochies is een logische stap, een reorganisatie die het gevolg is van de ontkerkelijking, oftewel krimp.

Bij de parochiefusie ontstaat er één nieuwe parochie. Deze heeft één pastoor, één kerkbestuur, één exploitatie en één gezamenlijk vermogen. Alle goederen van de afzonderlijke parochies worden eigendom van de nieuwe parochie. Dat ene bestuur is juridisch de eigenaar van meerdere kerken en zal per kerk kunnen bekijken wat men ermee gaat doen. Hoeveel kerkgangers zijn er? Hoeveel betalende kerkleden heeft de parochie, wat is de onderhoudsstatus van het gebouw, wat zijn de energielasten etc.

In onze federatie zijn we op dit moment niet bezig met het organiseren van een fusie.