ASWOENSDAG

’Aan alles komt een end, behalve aan een worst, die heeft er twee’. Op Aswoensdag worden we er weer aan herinnerd dat we maar een korte tijd op deze aarde rondlopen. Het gaat erom hoe we de tijd tussen geboorte en sterven invullen. Waarvoor en waarom leven we? We zijn voor niks in het bestaan geworpen op een planeetje ergens in de zich uitstrekkende kosmos. Maar zoals in een oog het zichtbare heelal gevat kan worden, zo kan ook ons verstand het bestaan beredeneren. Onze ziel is zelfs “capax Dei”, zo zeggen christelijke filosofen: we zijn zelfs in staat de oneindige God te ontvangen! Wat is de mens toch een wonderlijk schepsel. Dat geldt zeker voor sommige carnavalsmensen. Ze zijn wonderlijk. Waarom leven we? Natuurlijk willen we geen egoïsten of narcisten zijn. Aswoensdag wijst ons op onze sterfelijkheid, maar spant tegelijk een boog voor het startschot naar Pasen: naar Christus, wiens liefde de dood en alle kwaad overwonnen heeft. Is Hij niet het Licht der wereld die ons de weg aantoont naar vrede en geluk? Daarom hoeft de vastentijd niet als een saaie tijd beleefd te worden. Integendeel door gebed, vasten en daden van naastenliefde worden we open voor de vreugde die God in ons hart wil leggen. Wie zonder zonde is, moge de eerste steen werpen, sprak Jezus ooit.  Maar Maria gooide niet. Zij bidt voor ons zondaars. Want al is niemand anders zonder zonde, we mogen ons verheugen dat Jezus gekomen is voor u en voor mij. De liturgie van de vastentijd openbaart ons zondag na zondag Gods onvoorstelbare goedheid, geduld en vreugde. We wensen iedereen een zalige vastentijd!