Allerzielen – In het Licht van de Verrijzenis

Beste parochianen,

De maand november is voor ons christenen een tijd van herinnering en gebed. Op 1 november vieren wij het Hoogfeest van Allerheiligen, waarop wij alle heiligen gedenken, hen die ons zijn voorgegaan in geloof. Op 2 november, Allerzielen, richt de Kerk onze aandacht op allen die gestorven zijn. Wij gedenken onze dierbaren, vrienden en parochianen die niet meer onder ons zijn, maar die wij in gebed blijven dragen.

In deze dagen trekken velen van ons naar de begraafplaatsen. Wij plaatsen bloemen, ontsteken kaarsen en staan stil bij het leven dat onze dierbaren met ons deelden. Deze eenvoudige gebaren zijn tekenen van liefde, van hoop en tekens van ons geloof dat de dood niet het einde is, maar een doorgang naar het eeuwige leven bij God.

Het verlies van een dierbare laat altijd een leegte achter. Het doet pijn en het kost tijd om verder te gaan. Toch worden we in deze dagen opnieuw herinnerd aan onze christelijke hoop: Christus is verrezen uit de dood en in Hem mogen ook wij leven na de dood verwachten.

Wanneer wij onze dierbaren gedenken, laten wij ons leiden door het Woord van God, dat spreekt over hoop en verrijzenis. Jezus zegt: “Ik ben de verrijzenis en het leven; wie in Mij gelooft, zal leven, ook al is hij gestorven.” (Johannes 11, 25). Deze woorden van Christus zijn als een lichtstraal in het duister van verdriet. Zij herinneren ons eraan dat wij in geloof verbonden blijven met allen die ons zijn voorgegaan. Daarom is Allerzielen geen dag van wanhoop, maar van vertrouwen. Wij weten dat onze geliefden bij God zijn, en dat Christus ons een plaats heeft bereid in het huis van zijn Vader:“Laat uw hart niet verontrust worden. In het huis van mijn Vader zijn vele woningen.” (Johannes 14, 1).

De Kerk nodigt ons in deze maand uit om te bidden voor onze overleden familieleden, vrienden en parochianen. Tussen 1 en 8 november kunnen gelovigen, door het ontvangen van de communie, het gebed voor de overledenen en het bezoeken van een kerkhof, een volle aflaat (indulgentie) verkrijgen voor de zielen in het vagevuur. (Vgl. Apostolische Constitutie van paus Paulus VI, Indulgentiarum Doctrina, 1967.)

Laten wij daarom met geloof en liefde onze dierbaren gedenken. Moge het licht van de verrezen Heer over hen schijnen, en moge Hij ook ons vervullen met vrede en de hoop op het eeuwige leven.